23 lutego – Ogólnopolski Dzień Walki z Depresją

Celem obchodzenia Dnia Walki z Depresją jest uświadomienie społeczeństwa w temacie depresji, upowszechnianie wiedzy na temat tej choroby, leczenia i diagnozowania.

Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) alarmuje, że stany depresyjne są obecnie jednym z najczęstszych powodów wykluczających z życia zawodowego i społecznego. Coraz więcej osób choruje na depresję, statystyki podają, że liczba ta przekracza 120 milionów ludzi, ale niestety stosunkowo niewielki odsetek chorych szuka specjalistycznej pomocy (tylko około 20 – 50% chorych).
Według Światowej Organizacji Zdrowia depresja zajmuje obecnie czwarte miejsce w rankingu najpoważniejszych chorób, a szacuje się że w ciągu najbliższych lat będzie zajmowała drugie miejsce, zaraz po chorobie niedokrwiennej serca.

Wpływ depresji na życie codzienne.

Depresja nie wpływa tylko na samopoczucie psychiczne, ma również szereg negatywnych konsekwencji fizycznych. Do głównych objawów możemy zaliczyć stopniową utratę odczuwania przyjemności oraz radości życia, problemy z koncentracją, nieokreślony lęk, problemy z podejmowaniem decyzji, problemy ze snem, obniżenie libido. Podczas nasilonego przebiegu choroby, nawet najprostsze czynności (jak na przykład wstanie z łóżka, dbanie o higienę) stają się niemożliwe do wykonania, pojawiają się także myśli samobójcze.

Osoba cierpiąca z powodu depresji często czuje się bezwartościowa, towarzyszy jej długotrwałe (powyżej 2 tygodni) obniżenie nastroju z towarzyszącym przez większość dnia rozdrażnieniem, uczuciem pustki, zobojętnieniem oraz wszechogarniający, głęboki smutek. Stopniowe wycofywanie się z życiowej aktywności może prowadzić do całkowitej utraty zdolności podejmowania najprostszych decyzji.

Należy pamiętać, że depresja to choroba, którą należy leczyć.

Najkorzystniejsze są metody kompleksowe, czyli połączenie psychoterapii i farmakoterapii. Bardzo istotna jest również edukacja – objaśnianie pacjentowi, na czym polega choroba i czego może się spodziewać. Ważne, by o depresji możliwie dużo wiedzieli również najbliżsi chorego. Najczęstszą metodą psychoterapii jest tak zwana terapia poznawczo-behawioralna, która skupia się na analizowaniu problemów i wykształcaniu pozytywnych reakcji.